- retundo
- rĕ-tundo, tŭdi (also rettŭdi, Phaedr. 4, 22, 21 Orell. N. cr. ), tūsum (retunsus, Plaut. Ps. 1, 2, 27; 4, 4, 8), 3, v. a., to beat or pound back any thing sharp, i. e. to blunt, dull (class.).I.Lit.:II.
ferrum,
Cic. Sull. 30, 83:in Massagetas ferrum,
Hor. C. 1, 35, 39:gladios in rem publicam destrictos,
Cic. Cat. 3, 1, 2:ascias (tilia),
Plin. 16, 40, 76, § 207:hamata tela,
Ov. Am. 2, 9, 13; cf.:conjurationis nefaria tela,
Cic. Dom. 24, 63. —Trop., to blunt, dull, deaden, weaken, restrain, check, etc.:A.(censorii stili) mucronem,
Cic. Clu. 44, 123:mucronem ingenii cotidianā pugnā,
Quint. 10, 5, 16 (with deteratur fulgor): belle iste puer retundit Antonium, Atticus ap. Cic. Att. 16, 15, 3:collegam,
Tac. A. 5, 11:animum, qui luxuriā et lasciviā Diffluit,
check, repress, Ter. Heaut. 5, 1, 73; so,impetum erumpentium,
Liv. 2, 33: sermones, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1; cf.:Aetolorum linguas,
Liv. 33, 31: improbitatem, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 14, 3; Quint. 6, 4, 11 (with propulsare eos):superbiam,
Phaedr. 4, 22, 21:iram,
Prud. Cath. 6, 94; cf.:Boreas retundit pelagus (ira motum),
Luc. 5, 601 Cort. N. cr. — Hence, rĕ-tūsus (retunsus, v. supra), a, um, P. a., blunted, blunt, dull.Lit.:B.securis,
Plaut. Ps. 1, 2, 27:ferrum,
Verg. G. 2, 301:tela,
Ov. M. 12, 496:retusum et crassum ferramentum,
Col. 4, 24, 21:aurum hebeti mucrone,
Lucr. 5, 1274.—Trop.:mihi cor retunsum'st oppugnando pectore,
deprived of feeling, Plaut. Ps. 4, 4, 8:cor,
Claud. Eutr. 2, 47:ingenia (opp. acuta),
Cic. Div. 1, 36, 79 fin.:stella crine retuso,
weakened, dimmed, Claud. IV. Cons. Hon. 185; cf. comp.:acumen retusius,
Hier. Ep. 69, 4:fervor belli,
subdued, Sil. 8, 321:res,
impaired, unfortunate, id. 16, 21.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.